Yönetici için profesyonel gereksinimler

Yönetim, organizasyon ekibinin bireysel üyelerinin faaliyetlerini planlama, organize etme, yönetme ve kontrol etme ve kısa ya da uzun vadeli hedeflere ulaşmak için tüm kaynaklarını kullanma sürecidir. Diğer insanların çalışmalarını koordine etmekten, yöneten, motive eden, kontrol eden organların belirlediği hedeflere ulaşmada oluşur.

Yönetim, başkaları aracılığıyla bir şey gerçekleştirme sanatı olarak tanımlandı. Yöneticiler, kişisel yetenek ve becerilerine bakılmaksızın, istedikleri hedeflere ulaşmak için birbiriyle ilişkili bazı eylemlerde bulunurlar. Yöneticilerin harekete geçmesinin nedeni, kendi ihtiyaçlarını karşılama ve belirli nesneler oluşturma gibi grup etkinliklerinin amacına ulaşma gereğidir.

Yönetici: kavramın özü

Henri Fayolle, eğitim yoluyla yönetici olabileceğinizi söyleyen ilk kişi oldu. Selefleri bunun doğuştan gelen bir yetenek olduğunu iddia etti. Yöneticiler insanlarla ve insanlar aracılığıyla çalışır. Bu durumda, sadece astları değil, aynı zamanda yöneticiler, tedarikçiler, müşteriler veya müşteriler hiyerarşisindeki diğer bireyleri kastediyoruz. Karşılıklı işbirliği sayesinde, yöneticiler kuruluşun uzun vadeli hedeflerini etkili bir şekilde planlayabilir, bilgi ve iletişim kanalları sağlayabilir.

Birçok işletme okulu, özellikle kişilerarası ilişkiler, personel motivasyonu, çalışanlar arasındaki iletişim, güçlendirme ve girişimdeki ilham verici değişikliklerin oluşmasında yeni nesil yöneticiler için gereksinimleri belirleyen tüm yönetim rollerini temsil eder. Yöneticinin yetkinliği, belirli sonuçları etkili ve verimli bir şekilde elde etme yeteneği, yani belirli bir durumda hedeflere ulaşmak için pratikte mesleki bilgileri kullanma yeteneği olarak anlaşılan becerilerine dayanır.

Yönetici Özellikleri

Yönetsel nitelikler için ana gereksinimler arasında şunlar vardır:

1. Sorumluluk: Yönetici, ancak sonuçlardan sonra değerlendirilen bir koçun eşdeğeri olur. Amaç, çalışmanın doğru bir şekilde yapılmasını sağlamaktır. Bu nedenle, sadece eylemlerinden değil, aynı zamanda astlarının gerçekleştirdiği eylemlerden de sorumludur.
2. Önceliklendirme: sınırlı malzeme ve insan kaynakları yöneticisi olarak, bir yöneticinin genellikle rakip organizasyon hedefleri, sorunları ve ihtiyaçları arasında seçim yapması gerekir. Bu durumda, yöneticinin sınırlı zamanı en uygun şekilde, doğru bir şekilde önceliklendirilerek kullanılmalıdır.
3. Analitik düşünme türü: yönetici sorunu ana faktörlere ayırır, analiz eder ve gerçekte problemleri çözer. Bu zor bir iştir, çünkü her şey örgütün amaçlanan hedefleriyle bağlantılı olmalıdır.
4. Arabuluculuk yapmak: çatışmaların çözülmesinden yönetici sorumludur. İnsanlarla çalışırken, hızlı, verimli ve adil bir şekilde çözmesi gereken farklı bakış açıları ve anlaşmazlıklar ile karşı karşıyadır. Bir birim veya kuruluştaki yanlış anlama, morali, çalışma ortamını olumsuz etkileyebilir ve sonuç olarak verimliliği azaltabilir.
5. Politikacı ve diplomat: örgütün amaçlarını desteklemek için ilişkiler kurmalı, inançlar ve tavizler kullanmalıdır. Bir politikacı gibi, bir yönetici de bir koalisyona katılma veya bir koalisyon kurma ihtiyacıyla karşı karşıya kalabilir ve projelerine ve fikirlerine destek almak için diğer yöneticilerle bir yükümlülükler ağı oluşturabilir.
6. Başarı sembolleri: Yönetici, organizasyon üyeleri ve dış gözlemciler için bir model olmalıdır. Sadece övgü değil, aynı zamanda olası bir eleştiri dalgasını da kabul edebilir, şirketin hem başarılarını hem de başarısızlıklarını kişiselleştirebilir.
7. Karmaşık kararlar verme yeteneği: hem üst yönetim hem de astlar bir yöntem için hızlı bir arama ve bir görevin hızlı bir şekilde tamamlanmasını bekler.

Önemli görüşme gereksinimleri

Modern şirketlerde bu pozisyon için yöneticinin özelliklerini, sorumluluklarını ve gereksinimlerini göz önünde bulundurun:

• pozisyon almaya ve üzerinde çalışmaya istekli olma;
• şirket ve hedefleri ile özdeşleşme;
• başkaları için çalışma düzenleme yeteneği;
• yönetim kurulu ile iyi işbirliği;
• en az iki yıl iş deneyimi;
• tüm şirketi kapsayan büyük bir projeyi yönetme yeteneği;
• sürekli mesleki gelişim için yeterlilik ve hazır olma;
• inovasyon ihtiyacının mahkumiyeti;
• insan kaynakları yönetimi konusunda mükemmel bilgi ve insanlarla çalışma becerisi;
• iç kontrol duygusu;
• yaratıcılık;
• bağımsız kararlar verme yeteneği.

Yukarıdaki fonksiyon kompleksi bir çalışanda nadiren bulunur. Yönetici, görevleri en kısa sürede çözebilen bir kişi olmalıdır. Bunun nedeni, birçok çalışana gerekli olan ve her zaman onay ile uymayan değişiklikleri dayatma ihtiyacından kaynaklanmaktadır. Şirket yönetiminden de destek alınması gerekmektedir.

Ana sorumluluklar

Temel sorumluluklar genellikle rutin olsa da, bir yönetici bunları görmezden gelemez.

Yöneticinin işgücü sorumlulukları olarak adlandırılabilecek ana gereksinimleri arasında aşağıdakileri vurgulamak gerekir:

1. Temsili rol. Bölüm başkanı bazen belirli işlevleri yerine getirmelidir - ortakları karşılamak, prosedürlere katılmak, müşterileri davet etmek vb.
2. Bir liderin önceliğin rolü. Eğitim, motivasyon ve cesaretlendirmeyi kullanarak liderin deneyimini kesinlikle tanıyan çalışanların etkinliğini elde edebilirsiniz.
3. Yönetici, astlar ve üstler dışındaki kişilerle iletişim kurarak bir bağın rolünü oynar.
4. Bilgilendirici rol. Bir birimdeki veya kuruluştaki çalışanlar, yöneticiden alınan veya yöneticiden iletilen bilgilere bağlıdır.

İş gereksinimleri

Yöneticinin çalışması için gereksinimler liderlik seviyelerine ayrılmıştır.

Üst yönetim stratejik yönetime odaklanmıştır ve şirketin, müşterilerinin, yüklenicilerinin ve rakiplerinin piyasa koşulları hakkında en iyi bilgiye sahiptir. Tüm organizasyonun stratejisi ile ilgili bir personel yönetimi stratejisinin yönlendirilmesi özellikle gereklidir. Üst yönetimin çok önemli bir görevi kilit pozisyonları doldurmaktır. En iyi adayları edinme becerilerine bağlıdır. Ne kadar az hata yapılırsa, şirketin işi, personelin kararlılığı ve hedeflere ulaşmada tutarlılığı, daha güçlü bir pazar konumu ve daha iyi bir çalışma ortamı.

Üst yönetim en önemli konulara odaklanmalıdır.

Stratejik personel yönetimi alanında üst yönetimin üç rolü vardır:

• uzak görüşlü: şirketin gelişimi hakkında geniş bir vizyon;
• mimar: vizyonun bir dizi işleme ve ilgili yapılara aktarılması;
• destekleyici: belirli bir politikaya ilham verme, başlatma ve zorlama yeteneği ile ilgili.

Orta ve düşük yönetim personeli, merkezi olmayan şirketlerde personel yönetimi alanında daha fazla özgürlüğe sahiptir. Karar alma sürecinin hızı açısından, kararların en düşük düzeyde yöneticiler tarafından alınması ve bu konuda yeterli bilgiye sahip olması daha iyi olacaktır. Bu kişilerin haklarının sınırlandırılması, personel yönetimi ve güvensizlik alanında düşük yetkinliğe sahip uzmanlar olarak muamele edilmesi, daha yavaş bir karar verme sürecine, yönetim personelinin düşük katılımına ve insanların en yüksek pozisyonlara aşırı yüklenmesine yol açar.

Kalite gereksinimleri

Yeterliliklerin varlığı, önemli çalışmalar yapmak için bu toplulukta kabul edilen standartlara uygun olarak oluşturulan belirli bir potansiyeli gösterir.

Bir yöneticinin ana yeterlilik şartları arasında:

• yönetim alanında uzmanlaşmış bilgi;
• sosyallik;
• Stratejik düşünce;
• analitik beceriler;
• girişim;
• yönetsel ve idari kararlar verme becerisi;
• Disiplinlerarası yaklaşım.

Profesyonel yeterlilik gereksinimleri

Bir yöneticinin mesleki yeterliliği için gereksinimler çok çeşitlidir. Ana olanları düşünün.

Yöneticiler ortak sorunları çözmek için organizasyonun tüm kaynaklarını kullanırlar - para, ekipman, bilgi ve insanlar.

Yönetici, hedefler belirleyen, eylemde bulunan veya hiyerarşinin daha üst düzeylerindeki kişiler tarafından tanımlanan sorunları çözmeye çalışan, grubun politikasını formüle eden, yani ortak hedefin bileşenleri olan görevleri tamamlamanın yollarını ve zamanını belirleyen, grubun faaliyetlerini koordine eden, bir uzmandır. Dışarıdaki grubu temsil eder, içindeki kişilerarası ilişkilerin yaratıcısı ve denetleyicisidir, cezaları ve ödülleri dağıtır, çatışma durumlarını çözer, diğer ekip üyeleri için bir model görevi görür.

Bir yöneticinin yerine getirmesi gereken genişlik ve rol çeşitliliği, bir kişiyi yönetici için yukarıda belirtilen şartları yerine getirmek için yetersiz kılar. Bu nedenle, uygulanması, liderlik pozisyonlarındaki kişilerin istek ve çabalarının nesnesi olması gereken ideal bir yönetim modelidir.

Bununla birlikte, bu modeli uygulamak için güç gereklidir, yani sosyal hiyerarşideki belirli bir konumdan veya başkalarını ikna etme veya boyun eğdirme gibi belirli kişisel özelliklerden kaynaklanan diğer insanları etkileme yeteneği. İktidara sahip olması nedeniyle gerçekleştirilebilecek bir etki, başka bir kişinin davranışını belirleme veya değiştirme yeteneğinde, örneğin, belirli bir şekilde bir şey yapmasını emrederek ifade edilir. Yönetimde başarının ana bağlantısı değişen çalışma koşullarına, yani esnekliğe veya uyarlanabilirliğe uyum sağlama yeteneğidir.

Bu özellik zeka ile ilgilidir. Bir diğer önemli kişisel avantaj, hızlı kararlar verebilmektir, bu da her hızlı kararın iyi olduğu anlamına gelmez. Yöneticinin, takım eylemleri için yüksek bir motivasyon seviyesi, genel aktivasyon, mevcut kararları değiştirmeyi amaçlayan eylemlere eğilim ve mantıklı düşünme yeteneği de onu yönetmesine yardımcı olarak anlaşılan sosyal olgunluğu.

Belirli bir görevin uygulanması sorunları çözme yeteneğini gerektiriyorsa, bu tür becerilere sahip bir yönetici etkili olacaktır. Grubun personeli teşvik ve ikramiye kullanımını gerektiriyorsa, meslektaşları etkilemek için bu yöntemi tercih eden yönetici etkili olacaktır. Yöneticiler sadece kendi çalışmalarından değil, aynı zamanda belirli bir görevin etkili bir şekilde uygulanmasından da başkalarının çalışmalarından sorumludur. Görevleri kimlerin gerçekleştirmesi gerektiğini belirlemeli ve uygun alt sertifikaya atamalıdırlar.

Yöneticiler zor kararlar alır. Her şeyin yolunda gittiği bir organizasyon yok. Ortaya çıkabilecek sorunların sayısı ve türleri konusunda neredeyse hiçbir kısıtlama yoktur: finansal zorluklar, çalışanlarla ilgili sorunlar, kuruluşun politikalarına ilişkin görüş farklılıkları. Yöneticiler, karmaşık sorunlara çözüm bulmalı ve ekibi, popüler olmasa bile, alınan kararları uygulamaya yönlendirmelidir.

Kuruluşun hedeflerine ulaşmanın ve sosyal ihtiyaçlarını karşılamanın etkinliği, yöneticilerin görevlerini nasıl yerine getirdiğine bağlıdır. Gerekli bilgi ve becerilerin listesi de dahil olmak üzere, yöneticinin mesleki gereklilikleri gelecekte iş kalitesine yansıtılır. Başvuranın gerekli niteliklerinin olmaması, kuruluşun hedeflerine ulaşamayacağı gerçeğine yol açacaktır.

İş gereksinimleri

Yönetici pozisyonu için temel gereksinimleri göz önünde bulundurun.

Bir yönetici hem etkili hem de verimli olmalıdır. Farklı görev ve sorumluluklara sahip birçok farklı yönetici türü vardır. Yöneticiler iki şekilde sınıflandırılabilir:

1. Organizasyondaki seviyelerine bağlı olarak: birinci seviye uzmanlar, orta ve üst düzey yöneticiler.
2. Sorumlu oldukları organizasyonel faaliyetlerin çözülebilir hacimleri, yani işlevsel ve genel müdürler.

Üst düzey yöneticiler organizasyondaki en düşük düzeydir. Sadece sanatçıları kontrol ediyorlar. Örnekler bir fabrikada ekip lideri veya ustabaşı, araştırma merkezindeki stüdyo yöneticisi veya büyük bir ofiste bölüm müdürüdür.

Orta düzey yöneticiler, diğer yöneticilerin ve bazen de sanatçıların çalışmalarını yönetir. Bu düzeydeki uzmanların ana görevi, şirketin politikasını uygulayan faaliyetleri kontrol etmek ve bir yönetici olarak gereksinimlerini astların yetenekleriyle dengelemektir. Orta düzey bir yöneticiye örnek olarak büyük bir elektrik şirketindeki küçük bir fabrikanın başı verilebilir.

Üst düzey yöneticiler nispeten küçük bir grup yöneticiden oluşur ve tüm organizasyonun yönetiminden sorumludur. Politikalar oluşturur ve çevre ile etkileşime girer. Tipik üst yönetim pozisyonları: CEO, Başkan, İlk Müdür Yardımcısı.

Tüm yöneticiler astları, meslektaşları ve yöneticileri ile kişilerarası ilişkilere girer ve yöneticiler karar vermek için ihtiyaç duydukları bilgileri sağlar. Bir yöneticinin çalışmasının bu çeşitli yönleri, her düzeydeki yöneticinin birçok rol oynadığı anlamına gelir.

Yönetici nitelikleri

Bir yönetici için modern gereksinimler, yönetici rolleri konseptinden gelir.

Robert L. Katz, yöneticilerin üç ana yönetim becerisini tanımladı:

• teknik - belirli bir uzmanlık için araçları, yöntemleri ve teknolojileri kullanma yeteneği;
• sosyal - diğer insanlarla işbirliği yapma ve iletişim kurma, onları anlama ve motive etme yeteneği;
• kavramsal - zihinsel yetenekler organizasyonun çıkarlarını ve faaliyetlerini koordine etmek ve entegre etmek.

Katz'a göre, bunlar her menajerin sahip olması gereken beceriler. Ancak onlara hakim olma derecesi, kontrol düzeyine bağlıdır. Açıkçası, teknik beceriler en alt seviyelerde ve kavramsal beceriler daha yüksek seviyelerde önemlidir. Sosyal, seviyesine bakılmaksızın her yerde geçerlidir. Bu temel yönetim becerileri için üç tane daha eklenmiştir:

• İletişim - bu beceri, yöneticinin sadece fikirleri ve bilgileri etkili bir şekilde iletme değil, aynı zamanda bunları kabul etme yeteneği ile de ilişkilidir. Tüm mesajları veya raporları anlamaya yardımcı olur.
• Karar verme, yöneticinin sorunları ve seçenekleri doğru bir şekilde tanıma ve tanımlama ve ardından uygun eylem yöntemini seçme ve fırsatları tam olarak kullanma becerisidir.
• Zaman yönetimi - bu yetenek sayesinde bir uzman zamanını etkili bir şekilde dağıtabilir, öncelikleri belirleyebilir ve görevleri devredebilir.

Satış Müdürü: Temel Özellikler

Satış müdürünün gereksinimlerine göre, satış hacmindeki artış ve müşteri sayısı nedeniyle şirketin karlılığını ve brüt sonuçlarını artırma konseptine odaklanmalıdır.

Bu bağlamda, temel fonksiyonel sorumluluklar şunlardır:

• satış planının yerine getirilmesi;
• çıkışların büyümesi;
• müşteri bağlılığını artırmak;
• tedarik sözleşmelerinin yapılması;
• alacakların kontrolü.

Bir satış müdürünün yeterlilik şartları arasında şunlar vardır:

• iletişim yetenekleri;
• satış yetenekleri;
• ikna armağanı;
• itirazlarla çalışmak.

Sonuç

Yöneticiler sadece kendilerinden değil çalışanlardan da sorumludur. Bu yöneticiler için temel gereksinimdir. Rekabetçi hedefleri dengelemeli ve öncelikleri belirlemeli, analitik ve kavramsal düşünebilmelidirler. Bunlar aracılar, politikacılar, diplomatlar ve karar vericilerdir. Önemli olan, yöneticinin rolüne ve olası değişikliklerine ihtiyaç duyması gerektiğidir.